De titel is ‘ms ZEEPAARD’ geworden. Hierbij is ‘ms’ de afkorting van ‘motorschip’, zoals vroeger de afkorting ‘ss’ werd gebruikt voor ‘stoomschip’ (zoals bijvoorbeeld: ‘ss Rotterdam’). Het boek is een roman, maar het is deels ook informatief. Ook wordt het boek omschreven als spannend. Wat is het dus? Bij het aanvragen van een ISBN-nummer moet er een categorie gekozen worden. Lastig. Het is geworden: NUR 305, literaire thriller. Het boek wordt gepubliceerd door Uitgeverij Tournesol (www.tournesol.nl). De precieze verschijningsdatum is nog niet bekend. Aan omslag en binnenwerk wordt gewerkt. Zodra de verschijningsdatum bekend is, volgt hier een bericht over.
SAMENVATTING VAN ‘ms ZEEPAARD’
De samenvatting, zoals op de achterflap zal verschijnen, is als volg:
Ms (motorschip) Zeepaard ligt klaar voor vertrek voor een cruise van California naar Hawaii. Passagiers van verschillend pluimage komen aan boord. Zij nestelen zich in luxe suites of eenvoudige hutten. Tijdens de cruise op de zonovergoten Stille Oceaan is het aangenaam aan boord. Iedereen vermaakt zich in de luxe restaurants, op de zonnedekken, aan de pool, in het casino, in de bars en in de nachtclub. Er is glamour aan boord en dat is wat de passagiers willen. Julian, de Environmental Officer – die een moeilijke positie heeft aan boord – maakt de lezer wegwijs op het schip en introduceert de spelers in het verhaal. De rust tijdens de idyllische cruise wordt verstoord. Eerst door milieuactivisten, maar daar blijft het niet bij. Politiek komt om de hoek kijken. Het is de vraag of deze cruise nog te redden valt. Er is veel spitsvondigheid nodig om de ontwikkelingen op het schip de baas te blijven. De kapitein en een handvol officieren bedenken oplossingen, maar die blijken niet toereikend te zijn. Als de heren en dames van de staf het niet meer zien zitten, verschijnt er vanuit onverwachte hoek een buitenstaander die met een verrassend plan komt. Het is het jaar 2008 waarin deze zonderlinge gebeurtenissen zich op cruiseschip Zeepaard afspelen, maar … er duikt een actueel element op dat verwijst naar een dictator in Oost-Europa.
Een foto is ook gepland voor de achterflap.
De auteur op weg naar Hawaii, 2005.
Ondertussen is ‘ms ZEEPAARD’ te verkrijgen bij de boekhandel en via webshops.
‘ms ZEEPAARD’ combineert spanning, ontspanning en humor met zaken die er toe doen. Vaar mee op ‘ms ZEEPAARD’ en beleef een cruise die je niet snel zal vergeten!
‘ms ZEEPAARD’: spannende fictie, prijs paperback, 258 blz: €19,50. Auteur Frank de Zanger, Uitgeverij Tournesol, ISBN: 978-90-820784-3-5.
Ondersteun je lokale boekhandel! Ook bij lokale boekhandels kan online besteld worden, zoals via Libris.nl: klik op ‘ms ZEEPAARD’.
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
In 2014 schreef ik de roman ‘GEZIEN DE GEKTE’, waarin met de ‘gekte’ werd bedoeld de desastreuze en uiterst stupide inval in Irak in 2003. Wat voor ellende is daar niet uit voortgekomen!
Gekker kan het niet worden zou je denken. Gekker misschien niet maar ‘de gekte’ is niet verdwenen; ook niet in Nederland. In tegendeel. Wat te denken van:
De boeren die decennia zijn misleid door de overheid en de banken, en daarom niet meer weten welk pad ze moeten volgen.
Schiphol dat denkt te moeten gaan uitbreiden. Schiphol moet inkrimpen, maar de truc die het management van Schiphol heeft bedacht, is dat weliswaar het aantal vluchten minder moet worden, maar dat zegt niets over het aantal passagiers. Gewoon meer passagiers in de toestellen stoppen!
Het kabinet heeft besloten om meer dan 2 miljoen Nederlanders, die jaren lang te hoge belasting hebben betaald over hun spaargeld, niet te compenseren. Dit in tegenstelling tot spaarders die meteen bezwaar maakten tegen de spaartaks.
Ik noem maar een paar ‘hoogtepunten’. Duidelijk is dat de Nederlandse burger belazerd wordt door de overheid en zijn kompanen.
Nieuw boek
Ik zou deel 2 kunnen schrijven van ‘GEZIEN DE GEKTE’, en ook wel gelijk deel 3, maar om mijn goede humeur te bewaren ben ik met een heel ander boek begonnen. En deze roman met thriller-aspecten zit in zijn eindfase. Ik laat nog even weinig los, maar wat ik al heb laten weten is dat het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip. Ik ben 2 jaar Environmental Officer geweest op de schepen van de Holland America Line, dus … ik weet waarover ik schrijf.
Beluister de intrigerende roman van Frank de Zanger met titel ‘GEZIEN DE GEKTE’. Het luisterboek is te verkrijgen bij o.a Luisterrijk en Bolcom/KOBO en te beluisteren bij o.a. Storytel en Cliffer.
Zie ook de boektrailer van ‘GEZIEN DE GEKTE’ op YouTube.
Eerder zijn luisterboeken verschenen van de romans ‘DE RING’,‘NOBEL WAS HIJ’ en ‘EEN ZEE VAN ZACHT GERUIS’. Te verkrijgen bij Luisterrijk, Bolcom etc.
* * *
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; contact: info@tournesol.nl
ZIJN ER VOLDOENDE REDDINGSBOTEN OP EEN CRUISESCHIP?
Als je een spannende roman aan het schrijven bent, waarvan het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip, dan loop je vanzelf tegen de veiligheid aan op schepen. Als je als bemanningslid op cruiseschepen vaart – en dat zal zeker gelden voor de onervaren passagier – dan vraag je je af of er wel voldoende reddingsboten aanwezig zijn om passagiers en bemanning in veiligheid te brengen mocht een cruiseschip geëvacueerd moeten worden. Als bemanning heb je al snel toegang tot de juiste informatie, maar als passagier is dat lastiger. Rederijen en reisbureaus hebben het niet over reddingsboten, die hebben het over leukere zaken: dineren, cocktails, zonnen, zwemmen, shows, excursies maken.
Reddingsboten op een cruiseschip
Toch is het goed om even stil te staan bij de veiligheid aan boord. Ik kan de lezer gerust stellen: er zijn op cruiseschepen voldoende reddingsboten aanwezig om alle passagiers een plek te geven. Op de schepen waarop ik heb gevaren, kon ook ongeveer de helft van de bemanning in de reddingsboten. De andere helft zou in reddingsvlotten moeten, mocht de nood aan de man zijn. Dat zijn wel goed ontworpen, ruime reddingsvlotten met overkapping, waarin van alles aan boord is om je een tijd op zee mee te redden.
Dat is allemaal niet altijd zo geweest. De regels zijn pas drastisch aangepast na de ondergang van de Titanic in 1912. De Titanic had maar 20 reddingsboten aan boord, terwijl dat er 60 (in die tijd ca. 55 pers. in een reddingsboot) hadden moeten zijn om bij een volgeboekt schip met 3300 mensen aan boord iedereen in veiligheid te brengen. Wettelijk was trouwens alles in orde en ja … men dacht dat het schip onzinkbaar was.
De nieuwe spannende roman van Frank de Zanger, met titel ‘ms ZEEPAARD’, is nu te koop/te bestellen bij uw boekhandel en bij de webshops.
Wat is het verband tussen een cruise naar Hawaii en een dictator in Oost-Europa?
Het boek dingt mee naar de ‘Zilveren Vleermuis’, een door MAX gesponsorde prijs voor hét spannende boek 2023.
‘ms ZEEPAARD’ combineert spanning, ontspanning en humor met zaken die er toe doen. Vaar mee op ‘ms ZEEPAARD’ en beleef een cruise die je niet snel zal vergeten!
Ondersteun je lokale boekhandel en bestel daar! Ook online kan bij lokale boekhandels besteld worden, b.v. viaLibris.nl
Samenvatting ‘ms ZEEPAARD’
Ms (motorschip) Zeepaard ligt klaar voor vertrek voor een cruise van California naar Hawaii. Passagiers van verschillend pluimage komen aan boord. Aan het begin van de cruise op de zonovergoten Stille Oceaan vermaakt iedereen zich in de luxe restaurants, op de zonnedekken, aan de pool, in de bioscoop, in het casino, in de bars en in de nachtclub. Er is glamour aan boord en dat is wat de passagiers willen. Julian, de Environmental Officer aan boord, maakt de lezer wegwijs op het schip en introduceert de spelers in het verhaal. De rust tijdens de idyllische cruise wordt hevig verstoord. Eerst door milieuactivisten, maar daar blijft het niet bij. Er is veel spitsvondigheid nodig om de ontwikkelingen op het schip de baas te blijven. De kapitein en een handvol officieren bedenken oplossingen, maar die blijken niet toereikend te zijn. Als de heren en dames van de staf het niet meer zien zitten, verschijnt er vanuit onverwachte hoek een buitenstaander die met een verrassend plan komt. Het is het jaar 2008 waarin deze bizarre gebeurtenissen zich op cruiseschip Zeepaard afspelen, maar … er duikt een actueel element op dat verwijst naar een dictator in Oost-Europa.
De auteur werkte in de periode 2005-2006 als Evironmental Officer voor de Holland America Line.
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Zijn de Russen gek geworden? Nee, de meeste Russen zijn niet gek geworden. Ze zitten gevangen in een verrot politiek systeem.
Lees novelle ‘DE RING’ van Frank de Zanger over een liefde in St. Petersburg. De prachtige Russische tsarenstad, waarvan de inwoners niet gek zijn. Niet in 1996, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt, maar ook nu niet. Bekijk de boektrailer van ‘DE RING’.
‘DE RING’ is te verkrijgen als e-boek en luisterboek bij vele webshops. Het fysieke boek is te bestellen bij Uitgeverij Tournesol (info@tournesol.nl) en bij uw boekhandel met titel en ISBN-nummer (97890-803597-5-8). Voor meer informatie klik op: http://www.tournesol.nl/bestellen/
Het schrijven van mijn nieuwe roman – die zich ontwikkelt als een thriller – gaat gestaag door. Er is niemand die mij tegen houdt.
Het delen van dit bericht wordt gewaardeerd!
Frank de Zanger, 8-6-2022, contact: fdezanger@tournesol.nl
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Wat maakt een schrijver relevant? Wat maakt mij als schrijver relevant?
Je kunt jezelf als schrijver proberen relevanter te maken door van je te laten horen – in feite door reclame voor je zelf te maken.
Ik besef – omdat ik tot nu toe altijd schreef naast een voltijd baan – dat ik weinig van mij heb laten horen. Ik heb niet overal mijn kop laten zien. Niet in bibliotheken, niet in boekhandels, niet door het geven van lezingen, het schrijven van columns, of door optredens in praatprogramma’s.
Als ik probeer na te gaan of ik als schrijver relevant ben, dan moet ik kijken naar de onderwerpen waarover ik schreef en naar het aantal lezers van mijn boeken. Dat lijkt mij voor mijzelf een acceptabele methode.
Zijn de onderwerpen waarover ik schreef relevant?
In ‘EEN ZEE VAN ZACHT GERUIS’ (1997), spelend in Sri Lanka, schreef ik over de vraag of onze westerse visie op werk nog wel deugt.
In ‘NOBEL WAS HIJ’ (1999), schreef ik over de noodzaak om op zonne-energie over te stappen.
In ‘DE RING’ (2010), zich afspelend in het decor van St. Petersburg, gaat het over vertrouwen en geloven in je zelf.
In ‘GEZIEN DE GEKTE’ (2014), staat de inval in Irak centraal; het ongeloof over – nu na de inval in Ukraïne – de één na stomste inval in de moderne geschiedenis.
Als ik in de lezersaantallen duik van mijn boeken, dan kom ik tot het volgende:
De verkopen van mijn fysieke boeken zijn zeer wisselend geweest en fysieke boeken doen het alleen goed direct na publicatie. Als ik kijk naar de aantallen van mijn boeken die worden uitgeleend door de Koninklijke Bibliotheek, dan kom ik tot het volgende resultaat:
Vorig jaar (2021) werden mijn vier romans in totaal 668 keer uitgeleend (bron: Centraal Boekhuis). Dat betreft e-boeken en luisterboeken. We hebben het over boeken die niet recent zijn uitgekomen. Ik schreef ze in de periode 1997 – 2014.
Ik trek zelf de conclusie dat ik relevant ben geweest als schrijver. De lezer mag zelf oordelen.
Ben ik nu relevant als schrijver met het boek dat ik nu aan het schrijven ben? Een boek dat niet af is, blijft altijd een geheim, maar ik wil er wel wat over kwijt. Ik heb al verteld dat het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip. Een heel beperkte omgeving; wat dat betreft is er overeenkomst met ‘GEZIEN DE GEKTE’, dat zich afspeelt in een hotel in Amsterdam. Ik wil ook nog wel kwijt dat het verhaal zich afspeelt in 2008, maar dat het verhaal toch actueel is. Relevant dus.
Het laatste dat ik kwijt wil over mijn boek in wording, is dat het verhaal zich ontwikkelt als een volbloed thriller. Het wordt dus een thriller … met relevantie.
*
Het delen van dit bericht wordt gewaardeerd!
Frank de Zanger, 9-5-2022, contact: fdezanger@tournesol.nl
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Ik lig goed op stoom met mijn nieuwe roman/thriller, waarvan het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip. Maar, als intermezzo, hier het gedicht ‘Voorjaar’ uit mijn roman ‘Gezien de Gekte’ (2014).
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
STUURLIEDEN EN SCHEEPSWERKTUIGKUNDIGEN KOMEN VAN VERSCHILLENDE PLANETEN
Als je een roman wilt schrijven, waarvan het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip, dan zal je je moeten verdiepen in het ‘varen’. Nou ben ik een kleine twee jaar Environmental Officer geweest bij de Holland America Line … en dat helpt.
Stuurman
Scheepswerktuigkundige
Om te weten hoe het toegaat op cruiseschepen, moet je weten dat er twee groepen zijn onder de bemanning die niet mét en niet zonder elkaar kunnen leven. En dat zijn de Stuurlieden en de Scheepswerktuigkundigen. Deze Deck Officers en Engineering Officers komen van verschillende planeten. Stuurlieden zijn in de regel extravert, makkelijke praters, en zijn gevoelig voor de glamourzijde van het vak. Scheepswerktuigkundigen zijn vaak wat introvert. Het zijn no nonse figuren, harde werkers, minder gevoelig voor rangen en standen. Maar ze weten dat hun kennis en ervaring de kern is voor het functioneren van het schip. Een willekeurige passagier zou – als het nodig was – op de brug nog een poging kunnen doen om het schip te sturen, maar losgelaten in de Engine Controle Room beneden in het schip is hij volledig verloren. Stuurlieden en Scheepswerktuigkundigen kunnen elkaar voor achterlijke gladiool uitschelden en toch de volgende morgen bij de koffie en de koekjes naast elkaar zitten tijdens de wekelijkse stafvergadering.
Om het beeld compleet te maken: behalve het Deck Department en het Engine Department hebben we nog het Hotel Department. De hotelafdeling is de grootste sectie van het schip. Het verdienmodel van cruisen is daar volledig op gericht. De hotelmanager is dus een belangrijk staf officier aan boord, maar … hij is niet echt een zeeman. Hij heeft iets met eten bereiden en mensen goed onderdak verlenen, maar dat zou hij ook aan land kunnen doen. Hoe dan ook, de drie genoemde stafofficieren hebben een kleine honderd jaar de scepter gezwaaid op de passagiersschepen, totdat – uit nood geboren en nog niet zo lang geleden – nummer vier zijn intrede deed: ja, de milieumanager aan boord, de Environmental Officer.
Frank de Zanger, 4-4-2022, contact: fdezanger@tournesol.nl
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Als je een roman aan het schrijven bent, waarvan het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip, dan loop je tegen de pikorde aan onder de bemanning. De organisatie op een cruiseschip is heel hiërarchisch opgebouwd. Een beetje zoals in een legereenheid, zij het dat het op een cruiseschip uiteindelijk om de fun gaat en in het leger helaas niet. Die sterke hiërarchie is noodzakelijk om een complex geheel – wat een cruiseschip is – te managen. Als niet iedereen zijn plaats kent en precies weet wat hij of zij moet doen – of dat nou in de machinekamer is, of in de wasserij, of in de keukens en de restaurants, of op het dek om het schip aan te leggen of los te gooien, bij onderhoud, of hoog op de brug – dan loopt de zaak in het honderd en zal een cruiseschip nooit op tijd in de afgesproken havens aanleggen. Ook zal de veiligheid op een cruiseschip aanzienlijk afnemen als de zaak niet strikt georganiseerd is. Op middelgrote cruiseschepen heb je al een bemanning van ca. 600 en een aantal passagiers van ca. 1200. Op grote cruiseschepen moet je rekenen op een bemanning (inclusief vrouwen) van ca. 2000 en een aantal passagiers van ongeveer 6000. Bij deze getallen wordt de noodzaak van een strakke organisatie duidelijk. Iedereen heeft ook zijn eigen segment. Er is niemand meer op een cruiseschip die van alles op de hoogte is. Alleen met samenwerking is zo’n schip nog te bestieren.
In het hogere echelon is de hiërarchie af te lezen op de uniformen. Met gouden strepen en krullen wordt op de schouders of op de mouwen aangeven ‘waar je staat’. Het is merkwaardig dat de officieren van het Deck Department een krul hebben bij hun strepen, terwijl dat niet zo is bij de officieren van het Engineering Department. Ik heb begrepen dat de krul wordt gegeven als je in dienst bent in een land met een koningshuis, maar waarom de één de krul wel krijgt en de ander niet, is mij niet duidelijk.
Wat absoluut verbonden is aan mariene uniformen, is glamour. Dat speelt bij de officieren, maar zeker ook bij de passagiers op een cruiseschip. Je wilt zien wie dat immense schip bestuurt en laat varen en je wilt je daar veilig bij voelen. Je wilt er wat van meemaken. Dat is ook de reden dat de Captain’s Dinners – waarbij de heren officieren aanschuiven – op cruiseschepen zo populair zijn. Je zou wel eens naast zo’n type willen zitten, die je anders bijna niet te zien krijgt, en je wilt ook wel eens aan die goud-gestreepte epauletten plukken als je een wijntje op hebt. Het kan allemaal; het is bij de prijs inbegrepen.
Lees de nieuwe spannende roman van Frank de Zanger: ‘ms ZEEPAARD’. Te koop/te bestellen bij uw boekhandel en bij de webshops. ‘Ms ZEEPAARD’: spannende fictie; paperback, 258 blz; prijs € 19,50. Uitgeverij Tournesol, ISBN: 978-90-820784-3-5.
‘ms ZEEPAARD’ combineert spanning, ontspanning en humor met zaken die er toe doen. Vaar mee op ‘ms ZEEPAARD’ en beleef een cruise die je niet snel zal vergeten!
Ondersteun je lokale boekhandel en bestel daar! Ook online, b.v. viaLibris.nl
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
middelgroot cruiseschip, ms Statendamgroot cruiseschip, ms Symphony of the Seas
EEN SCHRIJVER GAAT WEER SCHRIJVEN 5
CRUIISESCHEPEN, GROOT OF KLEIN
Nu ik een roman aan het schrijven ben, waarvan het verhaal zich afspeelt op een cruiseschip, heb ik een fundamentele keus moeten maken: laat ik de gebeurtenissen passeren op een groot cruiseschip of op een schip van bescheidener afmetingen. Ik heb gekozen voor een decor dat ik ken, en dat is een middelgroot cruiseschip. Bij de Holland America Lijn heb ik in 2005 en 2006 gevaren op de Statendam, de Maasdam, en de Rijndam. Dat waren toen middelgrote schepen, die klein afstaken tegen de reuzen in die tijd. Ik heb het over schepen met een lengte van ca. 225 m, een breedte van ca. 35 m, 630 hutten en een bemanning van ca. 600. Dit type middelgrote schepen hebben ongeveer 1270 passagiers aan boord. Bij de grote cruiseschepen moet je denken aan lengten van 360 m en tailles van 60 m, met 6000 passagiers aan boord en meer dan 2000 aan bemanning. We hebben het dan over 2500 hutten aan boord. Kijk ook niet op als je een achtbaan aan boord aantreft, of een ijsbaan! Het was een voorrecht om op een middelgroot cruiseschip te varen in plaats van op een schip dat lijkt op een topzwaar containerschip met een recht oplopende kont als achtersteven. Varen op kleinere schepen, betekent dat het minder massaal is aan boord. Het ontwerp van zo’n schip heeft ook nog net iets van een klassiek passagiersschip, waar altijd een elegante lijn in zat. Ik moet wel zeggen dat de cruiseschepen steeds meer uitdijen. Ook de opvolgers van de schepen waarop ik gevaren heb, zijn groter geworden, ondanks het feit dat er juist reclame werd gemaakt voor de bescheiden afmetingen. In der tijd werden de schepen niet langer gemaakt dan 300 m. Dan konden ze het Panamakanaal nog door met zijn sluizen van maximaal die lengte. Maar de sluizen in het Panamakanaal worden verlengd, dus waar het naar toe gaat met de grootte van cruiseschepen?
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Voormalig ms Maasdam IV (1952); in 1968 omgedoopt in Stefan Batory (bron: Droomschepen, Arne Zuidhoek, 1997).
EEN SCHRIJVER GAAT WEER SCHRIJVEN 4
Er zit nog een verhaal aan vast
Nu, schrijvend aan mijn nieuwe roman, zit ik als het ware op een modern cruiseschip, maar in 1985 stak ik in werkelijkheid de Atlantische Oceaan over op een Pools passagiersschip.
In post 3 van de serie ‘Een schrijver gaat weer schrijven’ hebben mijn blogfans kunnen lezen hoe ik verzeild kwam op de Stefan Batory, een Pools schip waarvan ik pas aan boord te weten kwam dat de vorige eigenaar de Holland America Line was. Het ging om de voormalige Maasdam IV, gebouwd in 1952 op de Wilton Fijenoord werf in Schiedam. Ik heb ook verteld dat er nog een verhaal aan vast zat, aan die overtocht op dat oude passagiersschip. Bij deze dan:
KGB
Kennelijk had de verzekeringsmaatschappij aan de late kant mijn ticket geboekt voor de overtocht van Montreal via Londen naar Rotterdam. Tenminste dat kreeg ik te horen toen ik via de loopbrug aan boord kwam van de Stefan Batory en mijn papieren werden gecontroleerd. Tegelijkertijd zag ik dat er een camper in het laadruim afdaalde vóór op het schip. De kwaliteit van mijn hut hield niet over – dat krijg je ervan als je je laat aanmeldt.
Dat feit, die late boeking, en vooral mijn bezoek aan de telegrafist – toen we Montreal achter ons lieten en de Saint Lawrencerivier steeds breder werd – heeft bij de bemanning een rood lampje ontstoken. De telegrafist zat ergens hoog achter de brug in een kantoortje. Daar moest ik via een buitentrap naar toe om een bericht te versturen. Dat bericht was het sein aan vrouw en kinderen dat de trossen waren gelicht en dat ik op weg was. Ik moet er nu hard over nadenken, maar nee, een mobiele telefoon had ik niet in die tijd. E-mail was niet gangbaar. Ik moest het dus doen met een ouderwets telegram. Dat telegram was natuurlijk in het Nederlands opgesteld; een taal waar een Pool lang tegen aan kan kijken, maar er niets van zal begrijpen. Wat ook opviel, hoorde ik later, was het feit dat ik makkelijk kon communiceren. In het Engels natuurlijk, maar ik probeerde mijn Duits ook uit op oosterburen van ons, die gedesillusioneerd terugkeerden na een mislukte emigratie naar Canada. Ook heb ik mijn Frans weer eens uitgeprobeerd op Franse toeristen, op het hoogste dek, met uitzicht op de beboste heuvels aan beide zijden van de Saint Lawrencebaai. Ook opvallend was het dat ik regelmatig te zien was met een notitieboekje, vooral ’s ochtends bij de koffie, met op de achtergrond klassieke muziek, gespeeld door het scheepsorkestje.
Allemaal zaken, die kennelijk erg verdacht waren, want op een avond – zittend aan de met hout afgewerkte donkerbruine bar – werd ik aangestoten door een man naast mij. Ik weet niet meer welke nationaliteit hij had, maar wat hij me vertelde, was dat de Poolse bemanning dacht dat ik een KGB-man was. Het woord spion werd niet genoemd, maar ik wás van de KGB, dat was wel zeker. Ik heb er om gegrinnikt en de zaak ontkend, maar ja … wat doen spionnen: ontkennen en grinniken natuurlijk. Ik wist niet wat ik er van moest denken, maar opvallend was wel dat als ik buiten op het dek was, en er kwam een groepje Poolse bemanning langs – die ijsberend in marstempo met hun dagelijkse wandeltocht bezig waren – het hele groepje mannen en vrouwen stil viel. Ze zeiden niets meer tot ik uit gehoorafstand was. Voor de Polen was ik een ‘antenne’, een opzichter, een controleur, een type waarvan er in die tijd waarschijnlijk veel rondliepen in hun land.
De mooiste meid aan boord
Wat ook niet bevorderlijk was om ongemerkt op het schip te verblijven, was de volgende verwikkeling: Voor het diner waren er ’s avonds twee shifts ingesteld. De eerste sessie begon om zes uur. Natuurlijk zag je daar tussen het gemêleerde gezelschap nogal wat ouders met kinderen en ouderen. Ook ik was ingedeeld bij de eerste lichting. Het eerste diner aan boord was mij niet goed bevallen. Ik vind zes uur te vroeg om te eten. Dat was dan ook de voornaamst reden dat ik na het diner de manager van het restaurant aansprak en vroeg of ik voortaan met de late shift mocht meedoen. Hij keek mij vorsend aan en zei: ‘Kom morgen maar om 8 uur, en kom dan even naar me toe’. De volgende avond liep ik even na achten het restaurant binnen. Zacht op de achtergrond klonk nu muziek. Dát was al een verbetering. Er waren al heel wat gasten die aan tafel zaten. Oh jee, dacht ik, ik ben te laat. Ik liep naar de manager, die mij ook al gezien had. Hij keek mij diep in de ogen en zei: ‘Loop maar mee’. Ik liep achter hem aan helemaal naar achteren, naar de tafels bij de grote ronde patrijspoorten. Ook al iets waarvan ik later dacht: als je niet wilt opvallen …. Maar ja, wat moet je, je loopt achter die man aan in z’n mooie rokkostuum. Hij stopte bij een tafel voor vier personen. Drie plaatsen waren bezet en één stoel was dus vrij. Beleefd vroeg de manager of het gezelschap er bezwaar tegen had dat ik bij hen aan tafel kwam zitten. Het echtpaar aan tafel maakte duidelijk dat dat helemaal geen probleem was. En ja die derde persoon, ja … ja … was een wolk van een dochter van dat echtpaar. Een adembenemend exemplaar van een jaar of 25, met sprekende ogen en lang donker en glanzend haar. Licht verbaasd zag ze de situatie aan, maar ze maakte een welkomst gebaar richting de lege stoel.
En wéér werd ik ’s avonds aan de bar aangestoten. Niet één keer, maar wel vier keer, en door verschillende mannen. Hoe had ik het in hemelsnaam voor elkaar gekregen om iedere avond aan tafel te zitten naast de mooiste meid aan boord!
Nog acht avonden heb ik getafeld met deze Amerikanen van Italiaanse afkomst, die van een goed glas wijn hielden en mij de oren van het hoofd vroegen over alles wat met Europa te maken had en vooral over Italië. Want daar gingen ze naar toe, voor de eerste keer, om familie te ontmoeten waar ze van hadden gehoord, maar nog nooit ontmoet. Ik heb nog jaren omstreeks de jaarwisseling kaarten met ze uitgewisseld. De mooiste meid aan boord trouwde twee jaar na de boottocht. Eén kaart later had ze haar eerste kind. Het is allemaal goed gekomen.
Ook met de overtocht. Ik bleef verdacht, maar er was mee te leven. We doken een storm in. Berekoud was het aan dek tussen de schuimkoppen op de golven. Maar altijd geruststellend was het orkestje aan boord, waar het warm was en waar je met een drankje naar mooie klassieke muziek kon luisteren. Dat was ook zo geruststellend op de Titanic.
Frank de Zanger, 13-1-2022
* * *
Romans/eBoeken/Luisterboeken van Frank de Zanger zijn te verkrijgen/bestellen bij uw boekhandel en bij de webwinkels. Zie Uitgeverij Tournesol: http://www.tournesol.nl ; email: info@tournesol.nl
Frank de Zanger: schrijver/dichter/tekenaar/liedtekst,comp. 